Αναγνώσματα - 1

Είμαι βιβλιοφάγος. Αλλά ασχολούμαι και με τη συγγραφή κι αυτό με κάνει να βλέπω τα βιβλία που διαβάζω με άλλο μάτι. Εγώ πώς θα το έγραφα αυτό; Εγώ θα μπορούσα να το είχα σκεφτεί αυτό; Κρίνω σ' ένα επίπεδο που θα ήταν μάλλον ακατανόητο (κι ανούσιο) για κάποιον που δεν έχει σκεφτεί ποτέ να γράψει ο ίδιος.

Κι έχω δυο αξιώματα:

1. Δε με διδάσκουν μόνο τα καλά βιβλία (που μου λένε πώς να γράψω κι εγώ καλά), αλλά και τα μέτρια (που μου λένε σε τι παγίδες να μην πέσω, πώς να μην τελματώσω μια καταπληκτική ιδέα με μέτρια γραφή ή το αντίστροφο) κι ακόμη και τα κακά (που μου λένε τι να αποφύγω γιατί δεν πιάνει στην πράξη).

2. Από κάθε συγγραφέα αρκεί να διαβάσω ένα έργο και μόνο, ακόμη κι αν δεν είναι το πιο επιτυχημένο του (επέλεξα να πω "έργο" κι όχι "βιβλίο", γιατί στη φανταστική λογοτεχνία είναι συνηθισμένες οι σειρές και δεν μπορούμε να έχουμε σφαιρική γνώμη πριν δούμε την πλοκή να κλείνει τον κύκλο της). Από συγγραφικής άποψης, μαθαίνω ένα νέο ύφος και αυξάνω τους ορίζοντές μου. Αν διαβάσω κι άλλα του ίδιου, κερδίζω πολύ λιγότερα απ' ότι αν προχωρούσε σε κάποιον άλλο. Αλλά όπως κάθε άλλος αναγνώστης, κάποιους συγγραφείς τους εξαντλώ. Επειδή μου αρέσουν. Γιατί δεν μπορεί να είναι μόνο μελέτη η ανάγνωση, είναι και απόλαυση.


Υπήρξαν ορισμένα αναγνώσματα που με έκαναν να καθίσω και να σκεφτώ, να αναθεωρήσω τον τρόπο που γράφω. Δεν ήταν πάντα βιβλία που με ικανοποίησαν, αλλά όλα διεύρυναν την οπτική μου. Δεν ξέρω αν κατάφερα να εμπεδώσω τα διδάγματα, να τα κάνω κτήμα μου και να τα περάσω στα δικά μου γραπτά, αλλά το ελπίζω.


Και (μετά από όλο αυτό τον πρόλογο) ιδού η λίστα όσων ανήκουν στη φανταστική λογοτεχνία, με τυχαία σειρά:

Cordwainer Smith - άπαντα - ήπια κείμενα που προκαλούν ακραία συναισθήματα στον αναγνώστη (στοργή ή φρίκη) μέσω των λεπτομερειών, χωρίς φλυαρίες και ακραίες περιγραφές

Frank Herbert - Dune - πλοκή σε μεγάλη κλίμακα, γεωγραφικά αλλά και κοινωνιολογικά. Δεν είναι μόνο ένας παράγοντας που καθορίζει τα πάντα, αλλά η συμβολή πολλών παραγόντων, από τη θρησκεία ως το κλίμα

Fritz Leiber - Fafhrd and the Gray Mouser - πώς να μιλήσει κανείς για σύγχρονα/διαχρονικά ερωτήματα μέσα από το φάνταζυ, χωρίς να μετατρέψει το έργο του σε φτηνή αλληγορία

Glen Cook - Black Company - στρατιωτικό φάνταζυ, εκστρατείες και η οπτική του απλού στρατιώτη

KE Wagner - Kane - ένας αντιήρωας αδίστακτος και συνειδητός, όχι ωραιοποιημένος ή νερόβραστος. Η μαγεία ως αφύσικο και κακό πράγμα, χωρίς καμία εξαίρεση, ακόμη και στα χέρια του πρωταγωνιστή

Michael Shea - Nifft the Lean - αστείρευτη φαντασία, χιούμορ που δε σέρνει την πλοκή από τη μύτη και δεν την καταντά παρωδία

Larry Niven - The Magic goes Away - συνέπεια στην περιγραφή του υπερφυσικού, η μαγεία δεν είναι δικαιολογία για να γράφουμε πρόχειρα

Robert E. Howard - Conan, Kull, Solomon Kane - πώς να κρατάς τον αναγνώστη, να τον κάνεις να ξεχνά τα πάντα πέρα από το κείμενο σου (και πάρα πολλά ακόμη)

Roger Zelazny - Ο κύριος του φωτός - άνθρωποι που θεωρούν δεδομένες τις υπερφυσικές ικανότητές τους και μηχανορραφούν σ' έναν κόσμο ο οποίος γνωρίζει την υπαρξή τους

Andre Norton - Witch World - τα δυο φύλα και οι σχέσεις τους, "κακοί" που παραμένουν άνθρωποι μέσα στην ατέλειά τους και δε γίνονται καρικατούρες για να σκοτώνει ο ήρωας, "κακοί" που δεν είναι άνθρωποι ευθύς εξαρχής

Clive Barker - Το μεγάλο μυστικό θέαμα, Αείπολη - υπερφυσικά όντα με ρεαλιστικά ανθρώπινα κίνητρα, αχαλίνωτη φαντασία, σχετικά κομψή παρουσίαση ακραίων θεμάτων

CA Smith - Poseidonis, Hyperborea, Zothique, Xiccarph (δωρεάν εδώ)- η τέχνη της περιγραφής, ο πειστικός εξωτισμός, η ανθρώπινη μικρότητα και οι συνέπειές της

Troy Denning - The Prism Pentad - ζογκλάρισμα πολλών χαρακτήρων που εξελίσσονται ο καθένας και αλληλεπιδρούν, ένας πλήρης κόσμος που το παρελθόν του καθορίζει την κρίση του παρόντος και οδηγεί σ' ένα μέλλον ούτε ειδυλλιακό ούτε ζοφερό